Podczas konsultacji 08.02.26 zwróciłem uwagę na podobieństwo diagramu ARD do diagramu aktywności ze złączeniem z książki Pilone 2007 s. 143.

Poniżej znajduje się przykładowy diagram ARD najniższego poziomu dla termostatu:

Zagadnieniem do rozważenia jest w jaki sposób modelować transformację zakończenia () (finalization), która polega na tym iż własność końcowa jest rezultatem dwu lub więcej własności początkowych np. operation jest produktem today i hour.

Objaśnienie możliwych do użycia pseudostanów:

Symbol	Opis pseudostanu (na podstawie: Graessle 2006, ss. 69-71)
	Scalenie posiada kilka wejść i jedno wyjście. Zadaniem węzła łączącego jest łączenie kilku przepływów. Wejścia nie są zsynchronizowane - jeśli jeden przepływ dotrze do węzła, przechodzi do wyjścia niezależnie od tego czy do pozostałych wejść dotarły inne przepływy.
	Złączenie służy do konsolidacji dwóch lub większej liczby równoległych przepływów. W przypadku konsolidacji przepływy są synchronizowane, a więc proces przechodzi do wyjścia dopiero wówczas, gdy dotrą one do wszystkich wejść.

Porównanie koncepcji diagramów UML dla diagramu ARD
	Diagram aktywności ze złączeniami. Wszystkie gałęzie diagramu aktywności wykonywane są współbieżnie do momentu, gdy wszystkie docierają do węzła złączenia. Aktywność czeka aż wszystkie gałęzie dotrą do węzła, a następnie wykonywana jest akcja występująca po złączeniu.
	Diagram aktywności ze scaleniami. Scalenie (ang. merge node) zgodnie ze specyfikacją OMG UML 2.1.2 (s. 401) nie synchronizuje (ani nie łączy) poszczególnych gałęzi, lecz akceptuje jedną spośród kilku alternatywnych. Zatem u nas: jeśli zostanie ustalona jedna z wartości today albo hour sterowanie zostanie przekazane do operation. Wobec tego takie rozwiązanie nie jest zgodne z transformacją finalization diagramów ARD.