Celem pierwszych zajęć, było zapoznanie się z zestawem Lego Mindstorms NXT, oraz środowiskiem programistycznym dostarczonym wraz z zestawem.

Zgodnie z instrukcją, sprawdziliśmy działanie poszczególnych sensorów:

• ultradźwiękowego sensora odległości
• czujnika dotyku
• czujnika światła
• czujnika natężenia dźwięku

Dzięki temu, poznaliśmy ograniczenia jakie one stawiają. Zauważyliśmy m.in. , że :

• czujnik światła jest w stanie rozróżniać kolory, ale w niewielkim stopniu - czerwony od niebieskiego, ale rożnica pomiędzy zielonym a niebieskim była prawie niezauważalna
• sensor odległości ma dość niską rozdzielczość - prawie 5cm różnicy od rzeczywistych odległości, oraz miał problemy z rozpoznaniem mniejszych przedmiotów - noga od krzesła
• mikrofon jest bardzo wrażliwy na wibracje, uderzenia co czasem daje przekłamane odczyty.
• czujnik dotyku rozpoznaje stan „wciśnięty” dopiero po użyciu większej siły.

Na pierwszy rzut oka, wydaje dość intuicyjne i proste. Stworzenie prostego programu, który znajdował się na tutorialu nie przysporzyło nam problemów. Nasz pierwszy program, działał w następujący sposób:

• Jedź prosto dopóki sensor dotyku nie zostanie wciśnięty
• zatrzymaj wszystkie silniki
• zaciśnij szczęki
• Obróć robota o 180 stopni
• Jedź prosto

Kolejny nasz program, wykorzystujący pętlę warunkowe wyglądał w ten sposób:

• jeśli odczyt sonara wynosił <30cm, 50cm> , jedź prosto
• jeśli nie, zatrzymaj silniki

Kody źródłowe tych programów znajdują się tutaj: first.rbt second.rbt