Głównym problemem jest złożoność problemów i ich opis, im więcej parametrów i/lub warunków tym więcej tabel i powiązań między nimi np. Students MiW Project by J.Sysak, P.Zieliński. System musi pokrywać 13296 stanów, co w zapisie XTT daje nam tabelę o 47 wierszach (przed redukcją) - skoro dla niezbyt złożonego przykładu otrzymuje się tak duża tabelę, czego spodziewać się po bardziej złożonych problemach?
Kolejną przeszkodą jest brak kontekstu wywołania metody znanego choćby z Javy czy C++, czyli musimy zawsze sprawdzać wszystkie warunki?