Joanna Jaworek, jaworek.joanna@gmail.com
Temat: Programowanie z wykorzystaniem ograniczeń CLP. Sekwencjonowanie DNA- projekt z wykorzystaniem biblioteki JPL swi-prolog.

Niniejsza praca składa się z sześciu rozdziałów: programowanie logiczne, programowanie logiczne z ograniczeniami, CHR, problemy NP-trudne, sekwencjonowanie DNA oraz podsumowanie. Celem pierwszych dwóch rozdziałów jest przedstawienie koncepcji programowania w prologu oraz zaprezentowanie kilku zaimplementowanych przykładów. Rozdział trzeci przedstawia ciekawe wykorzystanie programowania CLP/CHR do rozwiązywania problemów NP-trudnych, czyli o dużej złożoności czasowej. Tutaj także zaprezentuję aplikację umożliwiającą testowanie programów. Rozdział czwarty odwołuje się do ostatnich nowinek ze świata nauki, które pokładają dużą nadzieję w sekwencjonowanie DNA właśnie w prologu. Rozdział ten także zawiera moją własną implementację prostego sekwencjonowanie DNA. Ostatni rozdział to podsumowanie referatu oraz przedstawienie innych implementacji platform oraz narzędzi opartych na CLP.

Programowanie logiczne narodziło się na początku lat 70-tych jako rezultat wcześniejszych prac w zakresie automatycznego dowodzenia twierdzeń i sztucznej inteligencji. Jednak dopiero w chwili opracowania języka PROLOG nabrało walorów praktycznej użyteczności. Metoda programowania w języku logiki stała się podstawą opracowanie języka maszynowego oraz języka programowania wiedzy. Podstawową cechą odróżniającą programowanie logiczne od konwencjonalnych technik programowania jest reprezentowanie wiedzy w sposób jawny, niezwiązany ze sposobem jej użycia w celu rozwiązania problemów drogą rozumowania dedukcyjnego. Pojęcie programowania logicznego jest często źle zdefiniowane. Według Roberta Kowalskiego, będącego jednym z głównych twórców teorii programowania logicznego, opiera się ona na dwóch podstawowych założeniach:
* Traktowanie logiki jako języka programowania * Oddzielenie logiki programu od sterowania