To jest stara wersja strony!
Wybrany przykład - P1 jest bardzo dobrze zamodelowanym i udokumentowanym systemem. Tę cechę posiada również przykład P2, jednak w przypadku przykładu P2 mimo wielu diagramów analiza wydaje się zbyt uboga (m.in. tylko dwa use-case'y). Za bazowy uznaję przykład P1. Jeśli na etapie projektowania/prototypowania okaże się, iż w modelu brakuje ważnych z punktu widzenia realizowanego projektu informacji bądź schematów zostaną one zaczerpnięte z przykładu P2. Przykład P3 jako, że nie jest zamodelowany w języku UML może przydać się przy wyodrębnianiu artybutów/definiowaniu reguł.
Przykład zakłada realizacje podstawowych funkcji windy jak przywołanie windy, wybranie piętra docelowego, wskazywanie położenia wewnątrz i na zewnątrz windy, wskazywanie kierunku jazdy, jazde windy między piętrami, wyliczanie na które piętro pojechać. W przeciwieństwie do innych przykładów działanie windy zależy w wielkim stopniu nie tylko od akcji podejmowanych przez pasażerów w danym momencie, ale także od „pamięci” windy (tj. wcześniejszych wezwań), aktualnego jej stanu - aktualnego kierunku jazdy etc.
Na tym etapie na podstawie modelu następuje próba wyselekcjonowania wejść, wyjść, wyselekcjonowanie atrybutów (fizycznych i ogólnych), próba zamodelowania reguł panujących w systemie przy pomocy atrybutów.
Wejścia: wezwania windy z zewnątrz, wezwania windy z kabiny
Wyjścia: określenie kierunku ruchu, oraz piętra na którym się zatrzymać (technicznie wypracowanie sterowania…) ; w pewnym sensie wyjścia to także wskaźniki w windzie i poza nią
Stany wewnętrzne: Aktualne położenie, aktualny kierunek ruchu
Reguły: tabela decyzyjna → kierunek jazdy
tabela decyzyjna + aktualne piętro → stop czy jazda dalej
przyciski zewnątrz i wewnątrz → zmiana w kontrolerze
ARD:
TPH:
XTT:
19.05.2008 - poprawa(uaktualnienie) opisu, dodanie kopii lokalnych plików, usunięcie starych uwag, dodanie nowych uwag do sprawozdania
