Diagramy maszyny stanów służą do obrazowania zachowania systemów programowych. (…)
Maszyny stanowe mają zastosowanie w prezentacji zachowania wybranych fragmentów systemów za pomocą grafów. (Pilone 2007, s. 111)
W tabelach poniżej przedstawiłem próbę zamodelowania dwóch prostych diagramów XTT przy pomocy diagramów stanów UMLa:
W tabeli wymieniłem typy użytych pseudostanów:
Symbol | Opis pseudostanu (na podstawie: Pilone 2007, s. 125) |
---|---|
Pseudostan początkowy - punkt początkowy maszyny stanów. | |
Wybór - pozwala działającej maszynie stanów na wybór jednego z kilku różnych stanów na podstawie warunków dozoru zdefiniowanych dla przejść. | |
Rozwidlenie i scalenie - rozwidlenie w wykonywaniu maszyny stanowej na obszary współbieżne, scalenie ponownie łączy obszary w jedno przejście. Maszyna stanowa nie wyjdzie ze scalenia dopóki wszystkie obszary nie przejdą w jego pseudostan. |
W drugim diagramie stanowym jeden z atrybutów tabeli XTT przekształciłem w stan, a drugi w warunek dozoru (warunek zapisany jest nad krawędzią przejścia pomiędzy stanami [oznaczona symbolem strzałki], gdy jest on spełniony - jeden stan przechodzi w drugi zgodnie z kierunkiem strzałki między nimi). Powoduje to następujący problem: które z parametrów przekształcać w stany, a które w warunki dozoru?
By uniknąć problemu, które atrybuty XTT przekształcać w warunki, a które w stany, ustalam:
Zmodyfikowany wg powyższych ustaleń diagram stanowy dla diagramu XTT th wygląda następująco:
Powyższy diagram byłby tylko częściowo zgodny z takim XTT, w których wiersze w tabelach są interpretowane z góry na dół oraz mają być unikalnymi kombinacjami wartości atrybutów. W przypadku użycia pseudostanu wybór (choice), zgodnie ze specyfikacją OMG UML 2.1.2 (s. 556) warunki dozoru co prawda nie muszą się wzajemnie wykluczać (tutaj następuje istotna niezgodność), ale w przypadku spełnienia więcej niż jednego warunku, wybierany jest tylko jeden z nich (tyle że nie pierwszy od góry, ale dowolny).
Jeśli jednak w XTT mogłyby (choćby na skutek pomyłki) wystąpić w poszczególnych wierszach wartości, które nie wykluczałyby wzajemnie tych wierszy, wtedy należałoby użyć rozwidlenia (fork node), które duplikuje wartość wejściową i może przechodzić więcej niż jedną krawędzią do kolejnych stanów. Dla tak rozumianego XTT należałoby zmodyfikować diagram następująco:
Zgodnie ze specyfikacją XTT wiersze w tabelach są interpretowane z góry na dół. W tym momencie diagramy aktywności czy stanów zamodelowane jak wyżej nie dają możliwości oddania tych zależności. Możliwości rozwiązania problemu: