To jest stara wersja strony!
Opis
Dawid, Zwoźniak, david_z@poczta.fm
RBS_Back
Przegląd metodologii reprezentacji reguł dla wnioskowania w tył (wstecz). Należy szczególnie uwzględnić reprezentacje graficzne oraz zwrócić uwagę na: przejrzystość reguł, gęstość reprezentowanej informacji.
Spotkania
22.02.2008 - przydzielenie projektu
04.03.2008 - planowane konsultacje
Projekt
Ekspertowy system regułowy składa się z bazy danych, zawierającej pewne ustalone fakty i reguły służące do wywnioskowywania nowych faktów oraz interpetera reguł, sterującego procesem wnioskowań.
W systemach ekspertowych wykorzystuje się 3 rodzaje wnioskowania:
- w przód
- wstecz
- mieszane
Wnioskowanie wstecz przebiega w odwrotną stronę niż wnioskowanie w przód. Ogólnie polega ono na wykazaniu prawdziwości hipotezy głównej na postawie prawdziwości przesłanek. Jeśli nie wiemy, czy jakaś przesłanka jest prawdziwa, to traktujemy tę przesłankę jako nową hipotezę i próbujemy ją wykazać. Jeżeli w wyniku takiego postępowania zostanie wreszcie znaleziona reguła, której wszy¬stkie przesłanki są prawdziwe, to konkluzja tej reguły jest prawdziwa. Na pod¬stawie tej konkluzji dowodzi się następną regułę, której przesłanka nie była po¬przednio znana itd. Postawiona hipoteza jest prawdziwa, jeśli wszystkie rozważa¬ne przesłanki dadzą się wykazać.
Cel → reguły → fakty
Wnioskowanie wstecz różni się od wnioskowania w przód m.in. tym, że generuje mniejszą liczbę nowych faktów oraz uniemożliwia równoczesne dowodzenie kilku hipotez. Ogólnie w typowych zastosowaniach wnioskowanie wstecz jest efektywniejsze i bardziej rozpowszechnione. Istotne jest także to, że przy wnioskowaniu wstecz czas oczekiwania na osiągnięcie rozwiązania postawionej hipotezy jest w wielu przypadkach dużo krótszy niż przy wnioskowaniu w przód.
Wnioskowanie wstecz zostało zastosowane, między innymi, w interpreterach PROLOG-u oraz interpreterach systemów medycznych MYCIN i EMYCIN.
Sprawozdanie
Materiały