Wybór kompilatora prologa (SWI, GNU), analiza jakości działania obu kompilatorów - pod względem zużycia zasobów systemu, stabilności oraz możliwych mechanizmów komunikacji z innymi składnikami systemu.
Sposób integracji z systemem - np. jako moduł jądra - wysoka wydajność i uproszczona komunikacja między składnikami systemu, duża podatność na awarie, niska portowalność na inne architektury; w przestrzeni użytkownika - większa stabilność kosztem potencjalnie bardziej złożonej komunikacji i mniejszej wydajności, konieczność opracowania rozbudowanej warstwy komunikacyjnej umożliwiającej integrację z systemem
Analiza alternatywnych środowisk uruchomieniowych - porównanie dostępnych platform bazujących na systemie GNU/Linux z innymi dostępnymi, jak np. NetBSD; należy zwrócić uwagę na wymagania sprzętowe, trudności związane z konfiguracją systemu oraz odtwarzaniem tej konfiguracji w nowych warunkach a także jakość dokumentacji i perspektywy rozwoju danej implementacji. Licencje i dostępność.
Rozważenie wykorzystania istniejącego już oprogramowania (D-Bus, PolicyKit, HAL) do realizacji zadań związanych z dostępem do sterowników oraz zarządzaniem zdarzeniami. Ewentualnie wykorzystanie pewnych wzorców dostępnych w wymienionych implementacjach.
Na podstawie powyższych punktów, określenie minimalnych wymagań sprzętowych umożliwiających działanie w czasie rzeczywistym.