Na ostatnich laboratoriach Henio przybrał postać TriBota wyposażonego we wszystkie czujniki (niewykorzystywane jednak jednocześnie w każdym z programów). Konstrukcja TriBota pozwala na łapanie przedmiotu (kulki) i przenoszenie jej, reakcję na bodźce dźwiękowe i świetlne (zmiana koloru podłoża).

Po skończeniu budowy robota wyglądał on tak:

Wszystkie poniższe programy były de facto ewolucją myśli pierwszego z nich (Grabber), który realizował zadanie łapania przez Henryka plastikowej kulki dołączonej do zestawu klocków. W chwytaku zamontowany był czujnik dotykowy, który sygnalizował znalezienie kulki po najechaniu na nią (kulka umieszczona była w specjalnej podstawce, która nie zawsze jednak utrzymywała kulkę).

- dokładniejsze opisy + odnośniki do filmików z poszczególnych algorytmów.

Dojazd do obiektu, złapanie i wycofanie po złapaniu.

Dojazd do obiektu, złapanie i wycofanie po złapaniu, obrót, jazda do momentu najechania nad ciemną linię, zatrzymanie, wypuszczenie obiektu.

Jak wyżej z tą różnicą że złapanie obiektu odbywa się po zarejestrowaniu dźwięku o natężeniu powyżej zadanego.

Robot zaczyna jechać jeżeli znajdzie w odległości nie większej niż 4 cale obiekt (przynajmniej tak chyba jest w instrukcji).

Tak jak pozostałe grupy musieliśmy złożyć całego robota od początku, co zajęło nam większość czasu przeznaczonego na laboratorium. Lepszym rozwiązaniem wydaje się być zostawianie co ciekawszych zbudowanych już robotów do zaprogramowania przez kolejną grupę.

Z technicznej strony: przydałaby się zmiana zaleceń co do wielkości zdjęć - 320×240 to trochę mało, rozdzielczość 800×600 i ograniczenie do 100 kB wydaje się rozsądnym kompromisem między zużyciem miejsca na serwerze uczelnianym, a czytelnością obrazków.

• Spakowane żródła wszystkich programów