Przykład zapisu w RDF
Zdanie
Janek jest twórcą dokumentu http://www.dokumenty.org/dokument1
przedstawia nastepujący graf RDF:
natomiast w XMLu wygląda następująco:
<?xml version="1.0"?> <rdf:RDF xmlns:rdf="http://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#" xmlns:DC="http://purl.org/dc/elements/1.1/" xmlns:vCard="http://www.w3.org/2001/vcard-rdf/3.0#"> <rdf:Description rdf:about="http://www.tworcy.org#janek"> <vCard:FN>Jan Kowalski</vCard:FN> <vCard:ROLE>Webmaster</vCard:ROLE> </rdf:Description> <rdf:Description rdf:about="http://www.dokumenty.org/dokument1"> <DC:language>pl</DC:language> <DC:creator resource="http://www.tworcy.org/janek"/> </rdf:Description> </rdf:RDF>
Podmiot Użyte są w nim predykaty pochodzące z ”biblioteki” Dublin Core (słownictwo zdefiniowane do opisu metadanych różnych dokumentów - w szczególności bibliotecznych: daty utworzenia, autora itp.) oraz zapisu wirtualnych wizytówek (vCard) w RDF. Jest to oznaczone w korzeniu dokumentu (którym jest zawsze znacznik rdf:RDF). Dzięki temu, że wszystkie predykaty w Dublin Core i vCard są zdefiniowane w swoich przestrzeniach nazw XML możemy zaznaczyć użycie tych przestrzeni w atrybutach węzła rdf:RDF i dalej w dokumencie odwoływać się do tych predykatów przez aliasy (zamiast za każdym razem przytaczać cały URI). Podmioty definiujemy znacznikiem rdf:Description z atrybutem rdf:about zawierającym URI zasobu. Zdania opisujące ten podmiot są zapisywane jako jego węzły potomne. Obiekty, które są jednocześnie zasobami zapisujemy w postaci węzła skróconego z URI tego zasobu umieszczonym w atrybucie rdf:resource.
