Przykład zapisu w RDF
Zdanie
Janek jest twórcą dokumentu http://www.dokumenty.org/dokument1
przedstawia nastepujący graf RDF:
natomiast w XMLu wygląda następująco:
<?xml version="1.0"?>
<rdf:RDF xmlns:rdf="http://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#"
xmlns:DC="http://purl.org/dc/elements/1.1/"
xmlns:vCard="http://www.w3.org/2001/vcard-rdf/3.0#">
<rdf:Description rdf:about="http://www.tworcy.org#janek">
<vCard:FN>Jan Kowalski</vCard:FN>
<vCard:ROLE>Webmaster</vCard:ROLE>
</rdf:Description>
<rdf:Description rdf:about="http://www.dokumenty.org/dokument1">
<DC:language>pl</DC:language>
<DC:creator resource="http://www.tworcy.org/janek"/>
</rdf:Description>
</rdf:RDF>
Podmiot
Użyte są w nim predykaty pochodzące z ”biblioteki” Dublin Core (słownictwo zdefiniowane do opisu metadanych różnych dokumentów - w szczególności bibliotecznych: daty utworzenia, autora itp.) oraz zapisu wirtualnych wizytówek (vCard) w RDF. Jest to oznaczone w korzeniu dokumentu (którym jest zawsze znacznik rdf:RDF). Dzięki temu, że wszystkie predykaty w Dublin Core i vCard są zdefiniowane w swoich przestrzeniach nazw XML
możemy zaznaczyć użycie tych przestrzeni w atrybutach węzła rdf:RDF i dalej w dokumencie odwoływać się do tych predykatów przez aliasy (zamiast
za każdym razem przytaczać cały URI). Podmioty definiujemy znacznikiem rdf:Description z atrybutem rdf:about zawierającym URI zasobu. Zdania opisujące ten podmiot są zapisywane jako jego węzły potomne. Obiekty, które są jednocześnie zasobami zapisujemy w postaci węzła skróconego z URI
tego zasobu umieszczonym w atrybucie rdf:resource.
Powrót