To jest stara wersja strony!
Mariusz Sokołowski mmarsokol@gmail.com
Opis projektu ze strony miw2009_tematy:
How decision rules can be represented, encoded in OWL rules in description logic, description logic programs, swrl?
Abstrakcyjna składnia języka ontologii OWL zawiera szereg aksjomatów i faktów. Mogą one być różnego rodzaju np. aksjomaty subClass i equivalentClass. Zaproponowano rozszerzyć je o aksjomaty reguł.
axiom ::= rule
Reguła składa się z poprzednika (ciała) i następnika (głowy), który zawiera zbiór atomów (może być pusty).
rule ::= 'Implies(' { annotation } antecedent consequent ')'
antecedent ::= 'Antecedent(' { atom } ')'
consequent ::= 'Consequent(' { atom } ')'
Nieformalnie reguły mogą być odczytywane w ten sposób, że jeżeli poprzednik jest prawdą to także następnik musi być prawdziwy. Pusty poprzednik jest uznawany za prawdę, a pusty następnik jest uznawany za fałsz. Niepusty poprzednik lub następnik jest prawdą jeśli zachodzą wszystkie atomy, z których się składa. Jest to traktowane jak koniunkcja. Reguły z następnikiem w postaci koniunkcji mogą być łatwo zamienione (za pomocą transformacji Lloyd-Topor'a) na wiele reguł, każda z niepodzielnym następnikiem (jeden atom).
atom ::= description '(' i-object ')'
| individualvaluedPropertyID '(' i-object i-object ')'
| datavaluedPropertyID '(' i-object d-object ')'
| sameAs '(' i-object i-object ')'
| differentFrom '(' i-object i-object ')'
Atomy mogą być przedstawione w formie C(x), P(x,y), sameAs(x,y), differentFrom(x,y), gdzie C jest opisem w OWL, P właściwością w OWL, a x, y są zmiennymi, egzemplarzami klasy zdefiniowanej przez użytkownika (OWL individuals) lub wartościami danych w OWL. W kontekście OWL Lite, opisy w atomach w formie C(x) mogą być ograniczone do nazw klas.
Nieformalnie, atom C(x) jest prawdą gdy x jest egzemplarzem opisu C danej klasy, atom P(x,y) zachodzi, gdy x jest w relacji z y przez właściwość P, atom sameAs(x,y) zachodzi gdy x jest interpretowane jako ten sam obiekt co y, atom differentFrom(x,y) zachodzi gdy x i y są interpretowane jako inne obiekty. Dwie ostatnie formy są wygodne, ale nie zwiększają siły ekspresji języka (tzn. takie (nie)równości mogą być już wyrażone używając kombinacji języka OWL i reguł bez wyraźnych atomów (nie)równości).
Podstawowym założeniem jest zdefiniowanie wiązań (bindings), rozszerzeń interpretacji OWL, które mapują zmienne do elementów domeny. Reguła jest poprawna, jeżeli każde wiązanie, które powoduje, że poprzednik jest prawdą, także powoduję prawdziwość następnika. Semantyczne warunki związane z aksjomatami i ontologiami są niezmienione.
Dla danej interpretacji I abstrakcyjnego języka OWL, wiązanie B(I) jest interpretacją abstrakcyjnego OWL, która rozszerza I tak jak funkcja S mapuje odpowiednio i-zmienne do elementów R i d-zmienne do elementów LVT.
Abstrakcyjną interpretację OWL przedstawiamy w formie: I = <R, V, EC, ER, S>. Atom jest usatysfakcjonowany interpretacją I pod warunkami w poniższej tabeli.
| Atom | Condition on Interpretation |
|---|---|
| description(x) | S(x) ∈ EC(description) |
| property(x,y) | <S(x),S(y)> ∈ ER(property) |
| sameAs(x,y) | S(x) = S(y) |
| differentFrom(x,y) | S(x) ≠ S(y) |
Wiązanie B(I) satysfakcjonuje poprzednik A, jeśli A jest puste lub B(I) satysfakcjonuje każdy atom w A. Wiązanie B(I) satysfakcjonuje następnik C, jeśli C nie jest puste i B(I) satysfakcjonuje każdy atom w C. Reguła jest satysfakcjonująca przez interpretacje I, jeżeli dla każdego wiązania B takiego, że B(I) satysfakcjonuje poprzednik, to B(I) także satysfakcjonuje poprzednik.
